«ЗУФОНГЎЁ ВА ҶАҲОНПЎЁ» ЧУН САРЧАШМАИ ЛУҒАВӢ
Авриддинов Ҷобир Мусулмон ӯғли тадқиқотчии мустақили ДДС
Keywords:
Фарҳангнигорӣ, манбаъ, сарчашмаи луғавӣ, фарҳанг, моддаи луғавӣ, тафсир, вожаҳои архаистӣ, этимология.Abstract
Фарҳангнигорӣ яке аз қисмҳои муҳимми илми забоншиносӣ буда, дар таҳияи ҳар гуна луғат меҳнати пурмашаққати танзимдиҳандаи онро талаб мекунад. Дар илми фарҳангнигорӣ шарҳу тафсири калимаҳои душворфаҳм аз забонҳои дигар иқтибосшударо маънидод намудан кори нисбатан осон аст ва мураттиб метавонад дар муқобили ин гуна калимаҳо муродифоти онро зикр намояд. Дар мақола оиди яке аз сарчашмаҳои луғавӣ “Зуфонгӯё ва ҷаҳонпӯё” ва тарзи шарҳи вожаҳо дар он сухан меравад.
References
Бадриддин Иброҳим. Фарҳанги «Зуфангуйа ва джаханпуйа» (Словарь говорящий и мир изучающий); факсимиле рукописи, издание текста, введение, список толкуемых слов, приложения С.И.Баевского. – Москва, 1979.
Баевский С.И. Описание персидских и таджикских рукописей Института народов Азии. Вып.4. Персидские тольковые словари (фарҳанги). – Москва, 1962.
Баевский С.И. Ранняя персидская лексикография Х1 - ХV вв. – Москва, 1989.
Воҳидов А. Фарҳангнигории форсӣ–тоҷикӣ дар асрҳои Х-ХIХ. - Самарқанд: Нашри ДДС, 2018.
Самадов А. Олими фарҳангшинос. – Дар: Амон Воҳидов: Нишондоди библио- графӣ. – Самарқанд: Нашри ДДС, 2006. – 32 саҳ.
Ҳошимов С. Луғатнигорӣ. – Душанбе: Маориф ва фарҳанг, 2004. – 79 саҳ.
